Jako firma chcemy zmienić szkodliwy paradygmat dotyczący użytkowania węgla brunatnego w kraju i poza – pokazać, że węgiel to nie tylko jego spalanie i emisja CO2 do atmosfery, a tym samym przyspieszanie globalnego ocieplania klimatu (i co gorsza, bezpowrotna utrata tak cennych składników odżywczych!), ale coś zupełnie odwrotnego – jego sekwestracja, i to nie tylko poprzez uprawę roślin, która najczęściej jest kojarzona z pochłanianiem tegoż gazu cieplarnianego, ale głównie poprzez dostarczanie do gleby pierwiastka C, który wiąże i unieruchamia gazy cieplarniane wydostające się z gleby. Globalnie rzecz biorąc gleby zawierają dwa razy więcej węgla niż atmosfera ziemska (odpowiednio 1500 mld ton i 700 mld ton), stąd też nic dziwnego, że próchnica wzbudza wielkie zainteresowanie ekologów jako ważne medium sekwestracji CO2. Również sadząc jak najwięcej roślin na węglu brunatnym przyczyniamy się do redukcji globalnej emisji dwutlenku węgla. Według nas należy się zastanowić, czy w dobie drastycznego pogarszania się jakości gleby i faktu, że w Polsce nie mamy dużo żyznych jej odmian, wykorzystanie potencjału, jaki drzemie w węglu, nie będzie przypadkiem kluczowe. Ciężko wyobrazić sobie kraj, który mając tak znaczne zasoby „czarnego złota” (jedne z największych na świecie) nie wykorzystuje ich w pełni. W przypadku naszej działalności moglibyśmy powiedzieć nawet, że oddajemy naturze więcej niż od niej pożyczamy, tyle tylko że w terminie późniejszym. Upraszczając też sprawę, możemy nazwać to, co robimy, swego rodzaju redystrybucją „żyzności” z miejsc w nią zasobnych, do rejonów w nią ubogie, co ma na celu odbudowę zdegradowanych przez człowieka gleb i ich remediację.