Czy każdy węgiel brunatny nadaje się do wykorzystania w glebie?

Na polskim rynku działa ponad 60 podmiotów zajmujących się sprzedażą i niekiedy produkcją wyrobów zawierających substancje, które mieszczą się w bardzo szerokiej definicji związków humusowych. Klienci nie zorientowani w różnicach pomiędzy produktami – zarówno dotyczących surowca z jakiego one powstały, jak również w koncentracji wartościowych substancji – często przepłacają kupując mocno rozcieńczone i kiepskiej jakości wyroby – po prostu „czarną wodę”
Spis treści

Najbliższe substancjom humusowym zawartym w próchnicy glebowej są związki ekstrahowane ze starej, już przetworzonej materii roślinnej, czyli „węgla”. Dotyczy to m.in. poprawy struktury gleby, zatrzymywania wody, gromadzenia wartościowych składników, stymulowania rozwoju i wzrostu roślin. Jednak substancje, które nazywamy „węglem” mogą mieć od kilkudziesięciu tysięcy aż do kilkuset milionów lat. Proces karbonizacji, czyli najpierw biologicznego a następnie chemicznego i fizycznego przekształcania głównie lignin w kierunku węgla kamiennego, jest długotrwały i jedynie we wczesnych stadiach częściowo odwracalny. Dzięki temu możemy uzyskać z nich kwasy humusowe a także huminy, z których w glebie będą później wydzielały się kwasy humusowe w naturalnych procesach mikrobiologicznych.

Nagłówek H2

Koszyk
Przewijanie do góry